Boğmaca aşısı, boğmacaya karşı koruyan bir aşıdır. İki ana tip vardır: tam hücre aşıları ve aselüler aşılar. Tüm hücre aşısı yaklaşık %78, aselüler ise %71-85 etkilidir. Aselüler aşılarda daha hızlı bir azalma ile aşıların etkinliğinin aşılamadan sonra yılda %2 ila %10 arasında düştüğü görülmektedir. Aşı sadece tetanos ve difteri aşıları ile kombinasyon halinde mevcuttur. Boğmaca aşısının 2002 yılında 500.000'den fazla hayat kurtardığı tahmin edilmektedir.
Anneye hamilelik sırasında aşı yaptırmak bebeği koruyabilir.Dünya Sağlık Örgütü ve Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezi, tüm çocukların boğmaca aşısı olmasını ve rutin aşılara dahil edilmesini önermektedir. Küçük çocuklarda tipik olarak altı haftalıktan başlayarak üç doz önerilir. Daha büyük çocuklara ve yetişkinlere ek dozlar verilebilir. Bu öneri, HIV/AIDS'li kişileri kapsar.
Aselüler aşılar, daha az yan etki nedeniyle dünyada daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Tam hücre aşıları verilen kişilerin %10 ila %50'sinde enjeksiyon bölgesinde kızarıklık veya ateş görülür.Ateşli nöbetler ve uzun süreli ağlamalar insanların %1'inden azında görülür. Aselüler aşılar ile kolda kısa süreli ciddi olmayan şişme meydana gelebilir. Her iki tür aşının da yan etkileri, özellikle de tam hücre aşısı, çocuk ne kadar küçükse o kadar az görülür. Tam hücre aşıları yedi yaşından sonra kullanılmamalıdır. Ciddi uzun vadeli nörolojik problemler her iki tiple de ilişkili değildir.
Boğmaca aşısı 1926'da geliştirilmiştir.Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.
