| Kalpte elektriksel iletim | ||
Normal sinüs ritmi  |
Atriyal fibrilasyon  |
|
Atriyal fibrilasyon (AF veya A-fib), anormal kalp ritmi ile karakterize edilen, kalp kulakçıklarının hızlı ve düzensiz bir şekilde kasılmasıdır. Zamanla daha uzun ve muhtemelen sabit hale gelecek kısa süreli anormal kalp atşları halinde başlayan atriyal fibrilasyonda genellikle semptom görülmez. Ancak bazen kalp çarpıntısı, bayılma, baş dönmesi, nefes darlığı veya göğüs ağrısı olabilir.
Hastalık, artan kalp yetmezliği, demans ve felç riskleri ile ilişkilidir. Bir çeşit supraventriküler taşikardidir.
Risk faktörleri
Yüksek tansiyon ve kalp kapak hastalıkları, AF'ye karşı en yaygın önlenebilir risk faktörleridir. Kalp ile ilgili diğer risk faktörleri arasında kalp yetmezliği, koroner arter hastalığı, kardiyomiyopati ve konjenital kalp hastalığı bulunur. Gelişmekte olan ülkelerde kalp kapak hastalığı sıklıkla romatizmal ateşin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Akciğer ile ilişkili risk faktörleri arasında KOAH, obezite ve uyku apnesi bulunur.
Diğer faktörler arasında aşırı alkol tüketimi, tütün kullanımı, diyabet ve hipertroidi sayılabilir. Buna rağmen vakaların yarısı bu risk faktörlerinin hiçbiriyle ilişkili değildir.
Tanı
Nabız tutularak konan tanı bir elektrokardiyogram (EKG) yardımı ile de doğrulanabilir. AF gösteren tipik bir EKG, P dalgası göstermez ve düzensiz bir ventriküler ritim sunar.
Tedavi
AF, kalp atış hızını normal seviyeye yakın bir hıza (hız kontrolü olarak bilinir) yavaşlatmak veya ritmi normal sinüs ritmine (ritim kontrolü olarak bilinir) dönüştürmek için ilaçlarla tedavi edilebilir.Elektriksel kardiyoversiyon AF'yi normal sinüs ritmine dönüştürmek için de kullanılabilir ve genellikle acil durumlarda kullanılır.Ablasyon, bazı insanlarda tekrarı önleyebilir.
İnme riski düşük olanlar için, tipik olarak spesifik bir tedavi gerekmez, ancak aspirin veya pıhtılaşma önleyici bir ilaç zaman zaman tedavi için düşünülebilir. Çoğu insanda inme riski daha yüksektir. Düşük riskli olmayan hastalar için pıhtılaşma önleyici ilaçlar genellikle tavsiye edilir. Pıhtılaşma önleyici ilaçlar arasında varfarin ve doğrudan oral antikoagülanlar bulunur. Bu ilaçlar inme riskini azaltmasına rağmen, aşırı kanama oranlarını arttırırmaktadırlar.
Epidemiyoloji
Atriyal fibrilasyon en yaygın görülen ciddi anormal kalp ritim bozukluğudur. Avrupa ve Kuzey Amerika'da, (2014 itibarıyla) nüfusun yaklaşık %2 ila %3'ünü etkilemektedir. Bu, 2005 yılındaki nüfusun %0,4'ten %1'e yükselmesidir. Gelişmekte olan ülkelerde, erkeklerin yaklaşık %0,6'sı ve kadınların %0,4'ü etkilenmektedir. AF'li kişilerin oranları yaş ile artmaktadır; 50 yaş altında %0.1, 60 ila 70 yaş arasında %4 ve 80 yaş üstünde %14 oranlarında gözlemlenmektedir. A-fib ve atriyal flutter, 2015 yılında 193.300 ölüme neden olmuştur. Bu sayı 1990 yılında 29.000'dir.
Tarihçe
Düzensiz bir nabzın ilk bilinen raporu, 1749'da Jean-Baptiste de Sénac tarafından ortaya konmuştur. Bu durum ilk olarak 1909 yılında Thomas Lewis tarafından EKG ile belgelenmiştir.
