| Şizotipal bozukluk | |
|---|---|
| Uzmanlık |
Psikiyatri, psikoloji 
|
Şizotipal kişilik bozukluğu (ŞTKB) veya şizotipal bozukluk, şiddetli sosyal anksiyete, düşünce bozukluğu, paranoid düşünceler, derealizasyon, geçici psikoz ve çoğu zaman sıra dışı inançlar ile karakterize zihinsel bir bozukluktur. Bu bozukluğu olan insanlar, insanlarla yakın ilişkiler kurmakta büyük bir rahatsızlık hissederler, çünkü özellikle akranlarının kendilerine karşı olumsuz düşünceler taşıdıklarını düşünürler, bu yüzden onlarla ilişkilerden kaçınırlar. Tuhaf konuşma tarzları ve garip kıyafet tarzları da bu hastalığın belirtileridir. ŞTKB'li olanlar konuşurken garip tepki verebilirler,cevap vermeyebilir veya kendileriyle konuşabilirler. Durumları sıklıkla tuhaf veya sıra dışı bir anlama sahip olarak yorumlarlar; paranormal ve batıl inançlar yaygındır. Bu insanlar, kişilik bozukluğu yerine sık sık endişe veya depresyon için tıbbi yardım isterler. Şizotipal kişilik bozukluğu genel popülasyonun yaklaşık % 3'ünde görülür ve erkeklerde daha sık görülür. "Şizotip" terimi ilk olarak 1956'da Sandor Rado tarafından "şizofrenik fenotip" in bir kısaltması olarak tanımlandı. ŞTKB bir A kümesi kişilik bozukluğu ("tuhaf veya eksantrik bozukluklar") olarak sınıflandırılır.
Şizotipal kişilik bozukluğu olan insanların çoğunluğu gerçeklikten kopmuş olurlar. Kendi doğrularından ve kendilerinin değerli bulduğu kavramlardan sapmak istemezler. Halüsinasyon görmezler ama aslında gerçek olmayan ya da olağan dışı şeyleri hissettiklerini iddia ederler.
Ayrıca bakınız
| Sınıflandırma |
|---|