Özgül sosyal fobi

Ruh sağlığı uzmanları genellikle genelleştirilmiş sosyal fobi ile özgül sosyal fobi arasında ayrım yapar. Genel sosyal fobisi olan insanlar, çok çeşitli sosyal durumlarda büyük sıkıntı yaşarlar. Özgül sosyal fobisi olanlar, yalnızca birkaç durumda kaygı yaşayabilir. "Özgül sosyal fobi" terimi, klinik olmayan sosyal kaygının spesifik formlarına da karşılık gelebilir.

En yaygın özel sosyal fobi, glossofobi (topluluk önünde konuşma korkusu) ve sahne korkusudur (performans korkusu). Diğerleri arasında yakınlık veya cinsel karşılaşma, umumi tuvaletleri kullanma (paruresis ), sosyal toplantılara katılma ve otorite figürleriyle ilgilenme korkusu yer alır.

Özgül sosyal fobi, performans korkuları ve etkileşim korkuları olarak sınıflandırılabilir, yani sırasıyla sosyal bir ortamda hareket etme ve diğer insanlarla etkileşim kurma korkuları. Sosyal fobinin nedeni kesin değildir. 

Sosyal fobi belirtileri, gençlerin akranlarına verdikleri izlenimlere çok değer verdiği zaman, ergenlik döneminin sonlarında ortaya çıkabilir. Sosyal fobinin prognozuna ilişkin klinik deneyimler, uzun yıllar uzayabildiğini ancak orta yaşlarda düzeldiğini göstermektedir. 

Tedavi

Sosyal fobinin tedavisi genellikle psikoterapi veya ilaç tedavisi uygulanmasıdır.

Psikoterapi

Bilişsel davranışçı terapi (BDT) genellikle sosyal fobiyi tedavi etmek için kullanılır.

İlaç tedavisi

Anksiyeteye karşı ve antidepresan ilaçlar genellikle sosyal anksiyete bozukluğunun tedavisi için reçete edilir. Sertralin, fluvoksamin ve paroksetin gibi seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar), sosyal fobiyi kısa vadede başarılı bir şekilde hafifleten yaygın ilaçlardır, ancak uzun vadede yararlı olup olmadıkları kesin değildir. Ayrıca MAOI moklobemid, kısa vadede sosyal fobinin tedavisinde iyi çalışır.

Belli durumlardan kaçınan hastalar, bu durumlara maruz kalırken aynı zamanda antidepresan ilaç almak için büyük çaba sarf etmelidir. Anksiyolitik ilaç, daha uzun süreli tedavinin bir etkisi olmadan önce hastanın sosyal veya mesleki durumlarla başa çıkmasına yardımcı olur ve bu nedenle kısa vadeli bir rahatlama sağlar, ancak anksiyolitiklerin bağımlılık riski vardır. Beta-adrenerjik antagonistler, anksiyolitik ilaç tedavisine yanıt vermeyen çarpıntı ve titremeleri kontrol etmeye yardımcı olur. Üreticinin literatüründe belirtilen bu ilaçların önlemleri okunmalı ve bu ilaçların kontrendikasyonlarına dikkat edilmelidir.

Yaygınlık

Geçmişte psikiyatrik klinik vakalar örneklenerek tahmin edilirken, sosyal fobinin nadir görülen bir hastalık olduğu düşünülüyordu. Sosyal fobisi olan insanlar, hastalıklarının doğası gereği nadiren psikiyatrik yardım aradıkları için, bu şekilde bir tahmin yapmanın uygunsuz olduğu artık kabul edilmektedir. Şu anda kullanılan daha güvenilir bir kaynak topluluk anketleridir.

Çeşitli araştırmalar, glossofobi sendromunun en yaygın tip olduğunu göstermektedir. National Comorbidity Survey

dayanan bir makale, ömür boyu sosyal fobisi olan kişilerin 1 / 3'ünün glossofobiden muzdarip olduğunu bildirdi Kanada'daki bir şehirden bir topluluk örnekleminin başka bir araştırması, bir veya birkaç sosyal durumda endişeli olduğuna inanan insanların olduğunu bildirdi 55 % geniş bir dinleyici kitlesiyle konuşmaktan korktu,% 25 tanıdık küçük bir grupla konuşmaktan,% 23 otoriteyle uğraşmaktan,% 14.5 sosyal toplantılardan,% 14 yabancılarla konuşmaktan,% 7 yemek yemekten ve% 5 halka açık alanda yazmaktan korkuyordu .

Dış bağlantılar

• Curlie'de Social Phobia (DMOZ tabanlı)
• Curlie'de Social Anxiety Disorder (DMOZ tabanlı)
• Amerika Anksiyete Bozuklukları Derneği 25 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Sosyal fobi ve sosyal anksiyete bozukluğu dahil olmak üzere anksiyete bozukluğu olan kişilere yardım