Travmatofobi
| Travmatofobi | |
|---|---|
| Uzmanlık | Psikoloji |
DSM-IV ruhsal bozukluk sınıflamasına göre yaralanma fobisi, kan-enjeksiyon-yaralanma tipi, özgül bir fobidir. Anormal ve patolojik boyutta bir yaralanma korkusudur.
Yaralanma fobisinin diğer bir adı, Yunanca τραῦμα (travma), "yara, incinme" ve φόβος (phobos), "korku" kelimelerinden gelen travmatofobidir. KYE (Kan-Yaralanma-Enjeksiyon) fobisi ile ilişkilidir. Hastalar, potansiyel olarak hayat kurtarıcı tıbbi prosedürlerden kaçınma noktasında, mantık dışı veya aşırı boyutta bir kaygı, ek olarak belirli nesne ve durumlardan kaçınma isteği sergilerler. Bir araştırmaya göre, kadınlarda daha yaygındır.
Yaralanma fobisini diğerlerinden ayıran, bir bireyin kana, yaralanmaya veya iğneye maruz kaldığında nefes darlığı, aşırı terleme, kuru ağız, hastalık hissi; titreme, kalp çarpıntısı, net konuşamama veya düşünememe, ölme, delirme veya kontrolü kaybetme korkusu, gerçeklikten kopma hissi ya da tam bir anksiyete atağı gibi aşırı korku hissi yaşamaya başlamasıdır. Özellikle diş fobisi travmatofobiden farklıdır.
Mevcut tedaviler çoğunlukla davranışsal ve bilişsel terapilerdir, bu ikisinden ise daha yaygın olanı davranışsal terapidir. Travmatofobi için davranışsal terapi yöntemlerinden biri, hastayı uyaranlara maruz bırakmak (kana, yaralanmaya ve enjeksiyonlara) ve hastanın tepkileri azalana ve/veya iyileşene kadar süreci tekrarlamaktır. Hipnoterapi de bir seçenektir.