Sistemi meşrulaştırma teorisi
Sistemi meşrulaştırma kuramı, mevcut politik, sosyal ve ekonomik sistemlerin meşrulaştırılmasının ardında yatan psikolojik süreçleri açıklamaya çalışan bir sosyal psikoloji kuramıdır.
John Jost ve Mahzarin Banaji tarafından geliştirilmiştir. Temel olarak toplumdaki mevcut düzenlemelerin ve hiyerarşik yapılanmaların hem avantajlı hem de dezavantajlı grup üyeleri tarafından nasıl ve neden sürdürüldüğü sorularına cevap aramaktadır.
Sistemi Meşrulaştırma Kuramı (SMK), çeşitli kuramlardaki kavramları entegre etme çabasının sonucunda ortaya çıkmıştır. Özellikle şu dört kuramın kavramlarını içerir: sosyal kimlik kuramı, sosyal baskınlık kuramı, adil dünya inancı kuramı, Marksist feminizm ideoloji kuramları.
Sistemi meşrulaştırma kuramı ile, önceki kuramların açıklayamadığı dış grup tarafgirliği ve statükonun rasyonelleştirilmesi gibi bazı psikolojik süreçlere açıklık getirilmiştir .
Meşrulaştırma motivasyonları
SMK'da meşrulaştırma motivasyonları üçe ayrılarak incelenir: egoyu meşrulaştırma, grubu meşrulaştırma ve sistemi meşrulaştırma olmak üzere üç farklı meşrulaştırma motivasyonu. Bireylerin olumlu bir benlik algısı oluşturmak için kendi davranışlarını geçerli ve meşru algılamaları eğilimi egoyu meşrulaştırma motivasyonu olarak, kimliklerinin önemli parçası olan grup üyeliklerini geçerli ve meşru algılamları grubu meşrulaştırma motivasyonu olarak, statükoyu kişilerin geçerli, meşru ve haklı görme ihtiyacı ise sistemi meşrulaştırma motivasyonu olarak tanımlanır .
Sistemi meşrulaştırmanın nedenleri
SMK’ya göre bireyler, bir sosyal sistemdeki mevcut düzenlemeler kendilerinin ve de üyesi oldukları grubun aleyhinde olsa bile onu meşru olarak algılar. Üye oldukları grup avantajlı bir grup da olsa, dezavantajlı bir grup da olsa, grup üyeleri içinde bulundukları sistemi koruma, meşrulaştırma ve devamlılığına katkı sağlama eğilimindedir. Sistemlerin meşrulaştırılması, mevcut sosyal düzenlemelerin korunmasına ve devamlılığına yol açmaktadır.
Bireylerin kendi aleyhindeki mevcut politik, sosyal ve ekonomik düzenlemeleri meşru ve adil olarak algılamalarının nedenleri, kişiler üzerinde sağladığı olumlu etkileridir . Sistemi meşrulaştırma eğiliminin en önemli işlevi, hem avantajlı hem de dezavantajlı grup üyelerinin yaşayabileceği çeşitli olumsuz duyguları hafifletmesidir. Buna sistemi meşrulaştırmanın hafifletici fonksiyonu denilmektedir. Sistemi meşrulaştırma, avantajlı grup üyelerinde suçluluk duygusunun; dezavantajlı grup üyelerinde huzursuzluğun hafiflemesine katkı sağlar. Bireyler sistemi meşrulaştırma eğilimleri sayesinde mevcut durumdan daha az rahatsız olmakta ve adaletsiz bir dünyada yaşamanın yol açacağı adaletsizlik ve suçluluk duygularıyla daha iyi baş edebilmektedirler .
Avantajlı ve dezavantajlı gruplarda meşrulaştırma motivasyonları
SMK'da egoyu, grubu ve sistemi meşrulaştırma motivasyonlarının avantajlı ve dezavantajlı grupları üyeleri için farklı farklı olduğu iddia edilir. Sistemi meşrulaştırma, avantajlı grup üyelerinin kendi çıkarlarına hizmet eder, bu nedenle avantajlı grupların üyeleri için üç tür meşrulaştırma motivasyonu (egoyu, grubu ve sistemi meşrulaştırma motivasyonları) birbiri ile uyumludur. Fakat dezavantajlı grup üyeleri için egoyu ve grubu meşrulaştırma motivasyonu, sistemi meşrulaştırma motivasyonu ile çatışır zira mevcut politik, sosyal ve ekonomik düzenlemelerin adil ve meşru görülmesi dezavantajlı grup üyelerinin kişisel ve grup çıkarlarına hizmet etmez. Dezavantajlı grup üyelerinin sistemi meşrulaştırma güdüsü genelde egoyu ve grubu meşrulaştırma güdülerinden yüksektir. Egoyu ve grubu meşrulaştırma güdülerinin sistemi meşrulaştırma güdülerinden daha yüksek düzeyde olması halinde, bu grup üyelerinin toplumsal eyleme yönelmeleri olası hale gelmektedir.
Tamamlayıcı stereotipler
Kurama göre iyi özelliklerin tamamı avantajlı grupla, kötü özelliklerin tamamı dezavantajlı grupla ilişkilendirilmez. Tamamlayıcı stereotipler toplumdaki iyi ve istenilir özelliklerin tek bir grubun elinde olmadığı algısını oluşturarak sistemin meşrulaştırılmasına katkı sağlamaktadır. “Fakir ama mutlu” ve “zengin ama yalancı” ifadelerinde olduğu gibi her iki gruba da hem olumlu hem olumsuz özelliklerin atfedilmesi tamamlayıcı stereotiplerin örneklerindendir .
Tamamlayıcı stereotipler toplumda olumlu ve olumsuz özelliklerin adil bir şekilde dağıldığı inancının artmasına ve gruplar arasındaki eşitsizlik algısının azalmasına katkı sağlar . Bireyler, avantajlı ve dezavantajlı grupları tamamlayıcı olmayan stereotipler (fakir ve mutsuz, zengin ve dürüst) ile değerlendirdikleri takdirde ise sistemin meşruluğu algısı tehlikeye düşer .
Sistemi meşrulaştırma kuramının başlıca kavramları
İç grup ve dış grup yanlılıkları
İç grup yanlılığı kişilerin üyesi oldukları sosyal grupları dış gruplardan daha pozitif algılaması iken; dış grup yanlılığı dış grup üyelerini olumlu algılama ve toplumsal eşitsizlikleri içselleştirme eğilimini ifade etmektedir . Sistemi meşrulaştırma eğilimlerinin toplum içindeki avantajlı grup üyelerince benimsenmesi iç grup yanlılığının artmasına, dezavantajlı grup üyelerince benimsenmesi ise dış grup yanlılığının artmasına neden olmaktadır . SMK’ye göre avantajlı konumda olan grup üyelerinin iç grup yanlılığı, dezavantajlı konumda olan grup üyelerinin ise dış grup yanlılığı yüksektir. Bireylerin gruplar arası eşitsizliği meşru görme eğilimleri dezavantajlı grup üyelerinin kendi düşük statülerini kabul etmelerine, içselleştirmelerine ve sürdürmelerine yol açmaktadır.
Baskılanmış hak etmişlik
Bu kavram alt konumdaki grup üyelerinin gösterdikleri emek karşısında diğer gruplardan daha az kazanç hak ettikleri algısını ifade etmektedir. SMK'ya göre baskılanmış hak etmişlik duygusu dezavantajlı grup üyelerinin gruplar arası eşitsizlikleri ve adaletsiz sosyal düzenlemeleri meşrulaştırmasının bir yoludur . Baskılanmış hak etmişlik duygusu kavramının ele alındığı çalışmalar genellikle cinsiyet eşitsizliği ile ilgilidir. Araştırmalara göre baskılanmış hak etmişlik, cinsiyet eşitsizliğinin kadınlar tarafından içselleştirilmesi biçiminde ortaya çıkar. Kadınların erkeklerle aynı işi yaptıklarında kendi performanslarını erkeklerinden daha değersiz görmeleri baskılanmış hak etmişliğin örneklerindendir .
Sistemi meşrulaştırmanın sonuçları
Bireylerin sistemi meşrulaştırma eğilimlerinin diğer psikolojik fenomenlerle ilişkisini inceleyen birçok çalışma mevcuttur. Sosyal baskınlık yönelimi, cinsiyetçi tutumlar ve kendini nesneleştirme gibi süreçler bu psikolojik fenomenlerden bazılarıdır.
Sosyal baskınlık yönelimi
Sistemi meşrulaştırma eğilimleri ve sosyal baskınlık yönelimi arasındaki ilişkinin incelendiği bir çalışma Amerika ve İtalya'da yaşayan katılımcılarla yapılmıştır. Araştırma sonucunda bireylerin sahip olduğu sosyal baskınlık düzeyleri sistemi meşrulaştırma eğilimleri ile ilişkili bulunmuştur. Düşük statülü grup üyelerinden sosyal baskınlık yönelimi düşük olan bireylerin gruplar arası eşitsizliklere ve mevcut statükoya karşı durduğu bulunmuştur. Sosyal baskınlık düzeyi yüksek olanların ise sistemin meşrulaştırılması için çaba sarf ettikleri görülmüştür.
Cinsiyetçilik
Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Teorisinin ileri sürdüğü kavramlardan biri olan korumacı cinsiyetçilik, SMK'ya göre cinsiyet eşitsizliklerinin meşrulaştırılmasına hizmet eden bir ideolojidir. Korumacı cinsiyetçilik ve yaşam tatmini arasındaki ilişkinin incelendiği bir araştırmada bu ilişkide sistemi meşrulaştırma eğilimlerinin aracı rolü incelenmiştir. Burada hem kadın ve erkekler katılımcılarda korumacı cinsiyetçilik ve yaşam tatmini arasındaki ilişkide sistemi meşrulaştırma düzeyinin aracılığı rolü olduğu görülmüştür. Korumacı cinsiyetçilik ile bir taraftan kadınların saf ve sevecen oldukları ifade edilirken diğer taraftan zayıf ve korunması gereken kişiler oldukları örtük biçimde belirtilmektedir. Böylece kadınların davranışlarının erkeklerin kontrolü altında olması meşrulaştırılmaktadır.
Kendini nesneleştirme
Cinsiyetler arasındaki ilişkilerde sistemin meşrulaştırma ile ilişkili olan başka bir kavram kendini nesneleştirmedir. Sistemi meşrulaştırma, kendini nesneleştirme ve sosyal değişim arasındaki ilişkinin incelendiği çalışmada kendini nesneleştirmenin sistemi meşrulaştırmanın bir yolu olduğu görülmüştür.