Ringelmann ölçeği, dumanın görünür yoğunluğunu veya opaklığını ölçmek için kullanılan ölçektir. Paris'teki la Station d'essais de Machines'ten Fransız ziraat mühendisliği profesörü Maximilien Ringelmann tarafından geliştirildi ve ilk olarak 1888'de ölçeğin sunumunu yaptı.
Ölçek, beyaz bir yüzey üzerindeki siyah çizgilerden çıkarılan ve uzaktan bakıldığında bilinen gri tonlarıyla birleşen 5 yoğunluk seviyesine sahiptir. Gölge 1 hafif gridir ve genellikle hava kirliliği panoları tarafından kabul edilebilir olarak sınıflandırılır. % 20 opaklığa sahiptir. 2, 3, 4 ve 5 tonları %40, %60, %80 ve %100 (tamamen siyah) bulanıklıklara karşılık gelir ve çoğu ülkenin hava kirliliği kurulları tarafından genellikle "siyah duman" olarak kabul edilir.
Tarihi
1888'de önerildiği gibi, kesin bir grafik yoktu; profesör Ringelmann, bunların nasıl çizileceğine dair bir şartname sağladı; duman seviyesi '0' beyazla temsil edildiğinde, 1 mm, 2.3 mm, 3.7 mm ve 5.5 mm genişliğinde çizgilerle çizilen 10 mm kare ızgaralarla '1' ila '4' seviyeleri ve hepsinin siyahla '5' seviyesinde çizilmesini önerdi.
1897'de Ringelmann, duman tabloları için basılı kartlar kullanıma sunuldu. Yazarın Ringelmann ölçeği, Londralı Bryan Donkin'den özel bir yazışmada öğrendiği yorumuyla birlikte 11 Kasım 1897 tarihli Engineering News dergisinde yayımlanan bir makalede Amerika Birleşik Devletleri'ne tanıtıldı. Makale, daha sonra Mühendislik Haberleri'nin yardımcı editörü William Kent'e atfedildi. Kent, Ringelmann ölçeğinin kullanımını ısrarla savundu (bkz. Steam-boiler economy, 1901).
Kent, 1899'da Ringelmann ölçeğinin Amerikan Makine Mühendisleri Derneği tarafından formüle edilen elektrik santrali testi için standart kodda, duman yoğunluğu ölçüsü olarak kabul edilmesi gerektiğini öne sürdü. Daha sonra ABD Jeolojik Araştırmalarının Teknoloji Şubesi (daha sonra ABD Maden Bürosu oldu) tarafından kabul edildi ve 1904'te St. Louis'de dumansız yanmayı incelemek için kullanıldı. 1908'de, Teknoloji Şubesi, hem dahili hem de genel dağıtım için duman çizelgelerinin kopyalarını üretti. 1910'a gelindiğinde Boston, Massachusetts için bir duman yönetmeliği yazdı ve yönetmelik, Massachusetts Yasama Organı tarafından kabul edildi. Yönetmelik, kolluk kuvvetleri ve uyum görevlileri tarafından kullanılmaya devam etmektedir.
Sürümleri ve kullanımı
Ölçeğin popüler bir versiyonu, ABD Maden Bürosu tarafından 1967 tarihli 8333 genelgesinde yayımlanan versiyondur. 1969'un İngiliz Standartlar Kuruluşu (BS2742: 1969), Ringelmann'ın teknik özelliklerini, modern mürekkeple modern kâğıt üzerinde, daha önce, muhtemelen daha koyu kağıtta, daha soluk mürekkeple üretilen grafiklerin olası görünümüne benzer bir tablo verecek şekilde değiştirdi. O zamandan beri BS2742: 2009 ile değiştirildi. Dört ölçekli bir versiyon, Hong Kong Denizcilik Departmanı tarafından gemiler tarafından yayılan dumanı kontrol etmek için kullanılmaktadır.
Elde edilen verilerde sınırlamalar vardır. Bir dumanın görünen karanlığı, atık sudaki partikül maddenin konsantrasyonuna, partikülün boyutuna, görüntülenen duman kolonunun derinliğine ve gözlemciye göre güneşin yönü gibi doğal ışık koşullarına bağlıdır. Çizelgenin doğruluğu, kullanılan mürekkebin siyahlığına ve kâğıdın beyazlığına bağlıdır.
Kullanımda, gözlemci en büyük opaklık noktasında bulutu görüntüler ve karşılık gelen Ringelmann Sayısı'nı belirler. Ringelmann; 0, 1, 2, 3, 4 ve 5, sırasıyla 0, 20, 40, 60, 80 ve 100 opaklığına eş değerdir. Bazı ajanslar dumana benzeyen kartlar çıkarırken, diğerleri telefonlarda uygulamaları kullanmaktadır.
Dış bağlantılar
- "Mining Publication: Ringelmann Smoke Chart". Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Washington, D.C.: The National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). 1967. 27 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2020. (İngilizce)
- Katı Yakıt Teknolojisi Enstitüsü'nden bir versiyon25 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- Sanal bir Ringelmann ölçekli Android uygulaması26 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)