Judy Collins

Judy Collins
2008 yılında Cambridge Folk Festival'da Collins
Genel bilgiler
Doğum adı	Judith Marjorie Collins
Doğum	1 Mayıs 1939 (1939-05-01) Seattle, Washington, Amerika Birleşik Devletleri
Başladığı yer	Denver, Colorado, Amerika Birleşik Devletleri
Tarzlar	Halk Americana country rock and roll pop
Meslekler	Şarkıcı şarkı yazarı müzisyen oyuncu
Çalgılar	Vokal piyano gitar
Etkin yıllar	1959-günümüz
Müzik şirketi	Elektra Geffen/MCA Mesa Bluemoon/Rhino/Atlantic Wildflower Cleopatra
İlişkili hareketler	Leonard Cohen Ari Hest Bob Dylan Stephen Sondheim Ian Tyson Joni Mitchell Joan Baez Stephen Stills
Resmî site	judycollins.com

1963 yılında Hootenanny dizisinde Collins

Judith Marjorie Collins (d. 1 Mayıs 1939), Amerikalı şarkıcı ve şarkı yazarı. Kaydettiği materyalde (halk müziği, gösteri melodileri, pop müzik, rock and roll ve standartlar dahil) eklektik zevkleri ve sosyal aktivizmi ile bilinmektedir.

Collins'in A Maid of Constant Sorrow adlı ilk albümü 1961 yılında çıktı, ancak öncelikli single'ı 1967 yılında çıkardığı Wildflowers albümünden "Both Sides, Now" -Joni Mitchell tarafından yazıldı- oldu. Single, Billboard Pop Single'ları listesinde ilk 10'a yükseldi. Collins, böylelikle En İyi Halk Performansı dalında ilk kez Grammy Ödülü kazandı.

Collins, kariyerinin en büyük başarısını Stephen Sondheim'ın en çok satan 1975 albümü Judith'in "Send in the Clowns" single'ı ile elde etti. Single, 1975 yılında Billboard Single'ları listesine girdi ve 1977 yılında bu başarıyı tekrarlarken, aralıksız 27 hafta listede kaldı ve Collins, En İyi Pop Vokal Kadın Performansı dalında bir Grammy Ödülü adaylığı alırken, Sondheim için Yılın Şarkısı dalında Grammy Ödülü kazandı.

Müzik kariyeri

Collins, hayatının ilk on yılını geçirdiği Washington, Seattle'da beş kardeşin en büyüğü olarak dünyaya geldi. Kör bir şarkıcı, piyanist ve radyo programı sunucusu olan babası, 1949 yılında Denver, Colorado'da bir iş aldı ve aile oraya taşındı. Collins, Antonia Brico ile klasik piyano çalıştı ve 13 yaşındayken ilk çıkışını yaparak Mozart'ın İki Piyano Konçertosu'nu gerçekleştirdi. Brico, hem o zaman hem de daha sonra Collins'in halk müziğine olan ilgisini geliştirdi, bu da onu piyano derslerini bırakma zor kararına götürdü. Yıllar sonra, uluslararası alanda tanındıktan sonra Brico'yu Denver'daki konserlerinden birine davet etti. Daha sonra Collins, Brico'nun gençken caz ve ragtime piyano çalarken hayatını kazandığını keşfetti (Singing Lessons, ss. 71-72). Küçük yaşta Collins, babası aracılığıyla birçok profesyonel müzisyenle tanışma şansına sahip oldu.

1960'ların başında Woody Guthrie ve Pete Seeger'ın müziği ve halk müziğinin yeniden canlanmasıyla çıkan geleneksel şarkılar, Collins'in ilgisini ve şarkı sözlerine olan sevgisini uyandırdı. Piyano ustası olarak ilk çıkışından üç yıl sonra gitar çalıyordu. Denver'in Doğu Lisesi'nden mezun olduktan sonra halk sanatçısı olarak ilk kez sahneye çıktığı Boulder, Colorado'daki Michael'ın Barında ve Denver'daki halk kulübü Exodus'daydı. Müziği Connecticut Üniversitesi'nde ün kazandı. Partilerde ve kampüs radyo istasyonunda David Grisman ve Tom Azarian ile birlikte konserler verdi. Sonunda New York'taki Greenwich Village'e gitti burada 35 yıl boyunca ilişkilendirildiği bir plak şirketi olan Elektra Records ile anlaşana kadar Gerde'nin Folk City gibi kulüplerinde oynadı. 1961 yılında Collins, A Maid of Constant Sorrow adlı ilk albümünü çıkardığında 22 yaşındaydı.

İlk başta geleneksel halk şarkıları veya başkaları tarafından yazılmış -özellikle zamanın protesto şarkı yazarları Tom Paxton, Phil Ochs ve Bob Dylan gibi- şarkıları söyledi. O dönemde Dylan'ın "Mr. Tambourine Man" ve Pete Seeger'ın "Turn, Turn, Turn" gibi şarkılarının kendi versiyonlarını kaydetti. Collins ayrıca az bilinen müzisyenleri daha geniş bir topluma taşımada da etkili oldu. Örneğin, yıllar boyunca yakın arkadaş olan Kanadalı şair Leonard Cohen'in şarkılarını kaydetti. Ayrıca Eric Andersen, Fred Neil, Ian Tyson, Joni Mitchell, Randy Newman, Robin Williamson ve Richard Fariña gibi şarkıcı-şarkı yazarlarının ulusal beğeni kazanmadan çok önce şarkılarını kaydetti.

Collins'in ilk birkaç albümü basit gitar temelli halk müziklerinden oluşurken, 1966 yılında In My Life albümü ile bu branşın dışına çıkmaya başladı ve Beatles, Leonard Cohen, Jacques Brel ve Kurt Weill gibi çeşitli kaynaklardan da eserlerine yer verdi.Mark Abramson'un yapımcılığını üstlenip Joshua Rifkin'in düzenlediği albüme eklemeler yapıldı. Bir halk sanatçısı için büyük bir hareket olan bu albüm, Collins'in sonraki on yıldaki çalışmaları için rotasını belirledi.

1967 yılında çıkardığı, Abromson'un yapıp Rifkin'in düzenlediği Wildflowers albümünda Collins, ilk kez "Since You've Asked" şarkısıyla başladığı kendi bestelerini kaydetmeye başladı. Albüm, Collins'e büyük bir hit ve Aralık 1968'de Billboard Hot 100 listesinde 8. sıraya ulaşan sağlayan Mitchell'ın "Both Sides, Now" şarkısına Grammy Ödülü kazandırdı. İki şarkı ("Who Knows Where The Time Goes" ve "Albatross"), 1968 yılının The Subject Was Roses filminde yer aldı.

1968 yılında The Smothers Brothers Comedy Hour programında Collins

Collins'in Who Knows Where the Time Goes adlı 1968 albümünün yapımını David Anderle üstlendi ve albümde Stephen Stills'in gitar sesleri yer alıyordu. Time Goes, yumuşak bir country sesine sahipti ve Ian Tyson'ın "Someday Soon" ve İngiliz şarkıcı-şarkı yazarı Sandy Denny tarafından yazılan başlıktaki parçayı da içeriyordu. Albümde ayrıca Collins'in "My Father" kompozisyonu ve Leonard Cohen'in "Bird on the Wire"ın ilk kapaklarından birini de içeriyordu.

1970'lerde Collins, bir sanat şarkıcısı ve halk şarkıcısı olarak üne sahipti ve kendi besteleriyle ön plana çıkmaya başlamıştı. Ayrıca geniş malzeme yelpazesiyle tanınıyordu: bu dönemdeki şarkıları arasında geleneksel Hristiyan ilahisi "Amazing Grace", Stephen Sondheim'ın Broadway baladı "Send in the Clowns" (her ikisi de single olarak ilk 20'de yer aldı), Joan Baez'in "A Song for David" ve kendisinin "Born to the Breed" gibi kompozisyonlarının kaydı bulunuyordu.

Collins, Ocak 1978'de yayınlanan bir The Muppet Show bölümünde, "Leather-Winged Bat", "I Know An Old Lady who Swallowed a Fly", "Do Re Mi" ve "Send in the Clowns" şarkılarını seslendirdi. Ayrıca birkaç kez Susam Sokağı'nda yer aldı ve burada Anything Muppet balıkçılarının bir korosuyla "Fishermen's Song" adlı şarkıyı seslendirdi. Ayrıca Biff ve Sully ile üçlü olarak "The Sad Princess" adlı modern müzikal masalı söyledi. 1983 animasyon filmi The Magic of Herself the Elf' müziğini seslendirirken, Rankin-Bass TV filmi The Wind in the Willows'un tema şarkısını söyledi.

1990 yılında Collins, Columbia Records anlaşması altında Fires of Eden albümünü yayınladı. Albüm, sadece Kit Hain ve Mark Goldenberg tarafından yazılan "Fires of Eden" single'ından oluşuyordu. Single, Billboard'un Adult Contemporary listesinde 31. sıraya yükseldi. Piyasaya sürüldüğü sırada Collins, şarkıyı The Tonight Show Starring Johnny Carson ve The Joan Rivers Show başta olmak üzere birkaç kez canlı yayında seslendirdi. Şarkıyı tanıtan ve Collins'i içeren bir müzik klibi de yayınlandı. Daha sonra Cher, "Fires of Eden" şarkısını 1991 yılında çıkardığı Love Hurts albümünde kullandı.

Collins, 1995 yılında bir kitabı imzalarken

Collins'in ilk anı yazısı Trust Your Heart 1987 yılında yayınlandı ve ardından 1995 yılında Shameless romanı izledi. İkinci anı yazısı Sanity and Grace (2003), Ocak 1992'de oğlu Clark'ın ölümünü anlatıyordu. Menajeri Katherine DePaul'un yardımıyla Wildflower Records'u kurdu. 1993 yılında Başkan Bill Clinton'ın ilk açılışında "Amazing Grace" ve "Chelsea Morning" şarkılarını seslendirdi. 2006 yılında Eliot Spitzer için bir reklamda "This Little Light of Mine" şarkısını söyledi.

Shawn Colvin, Rufus Wainwright ve Chrissie Hynde dâhil olmak üzere çeşitli sanatçılar, 2008 yılında Collins'in hürmetine Born to the Breed albümünü cover'ladı. Aynı yıl Collins, Beatles şarkılarının toplandığı kendi cover'ını çıkardı ve 18 Mayıs'ta Pratt Institute'tan onursal bir doktora aldı. 2010 yılında Collins, Amy Speace'in şarkısı olan "The Weight of the World"ü Newport Folk Festival'da seslendirdi.

Collins; 7, 9, 10, 11, 12, 13 ve 14. Yıllık Bağımsız Müzik Ödülleri jüri üyeliğine katıldı ve bunu yaparken bağımsız müzisyenlerin kariyerlerine büyük destek verdi.

Temmuz 2012'de Collins, Avustralya'nın SBS kanalında yayınlanan RocKwiz programına konuk sanatçı olarak katıldı.

25 Haziran 2019 tarihinde The New York Times Magazine, Judy Collins'i 2008 Universal yangınında malzemesinin imha olduğu bildirilen yüzlerce sanatçı arasında listeledi.

Aktivizmi

Neslinin diğer birçok halk şarkıcısı gibi Collins de sosyal aktivizme çekildi. Siyasi idealizmiyle, 1960'ların Marksist simgesi Che Guevara'nın onuruna "Che" adlı baladı oluşturdu.

Collins, Yippie hareketine sempati duydu ve liderleri Abbie Hoffman ve Jerry Rubin ile arkadaş canlısıydı. 17 Mart 1968 tarihinde Hoffman'ın New York'ta bulunan Americana Hotel'deki basın toplantısına partinin oluşumunu duyurmak için katıldı. 1969 yılında Chicago'da Chicago Seven'ı desteklemesinden dolayı ifade verdi; ifadesi sırasında Pete Seeger'ın "Where Have All the Flowers Gone?" şarkısını söylemeye başladı ve savcı Tom Foran ile yargıç Julius Hoffman tarafından uyarıldı.

1971 yılında üreme özgürlüğünü sınırlayan "arkaik yasaların" sona erdirilmesi çağrısında bulunan "Düşüklerimiz Var" adlı Ms kampanyasında adını imzaladı. 1982 yılında, beş çocuk annesi birisinin istenmeyen bir hamileliği sonlandırma konusundaki kararsızlığı hakkında "Mama Mama" adlı şarkıyı yazdı.

Collins, 1984 yılında çıkardığı silah karşıtı olduğunu belirten "Shoot First" şarkısını yazdı.

1990'ların sonlarında UNICEF'in temsilcisiydi ve kara mayınlarının kaldırılması adına kampanya yürüttü.

Daha sonraki şarkıları arasında çevre hakkında "River of Gold" ve hayalperestler hakkında "My Name Is Maria" yer alıyordu.

Kişisel yaşamı

Collins, on bir yaşında çocuk felci geçirdi ve iki ay hastanede yattı.

Collins, iki kez evlendi. İlk evliliğini 1958 yılında Peter Taylor ile yaptı ve aynı yıl ondan tek çocuğu Clark C. Taylor oldu. 1965 yılında evlilikleri sonlandı.

1962'de Carnegie Hall'da sahneye ilk çıkışından kısa bir süre sonra tüberküloz teşhisi kondu ve altı ayını bir sanatoryumda iyileşmek için harcadı.

Collins, daha sonra 1970'lerde sigarayı bıraktıktan sonra bulimiyadan muzdarip olduğunu söyledi. Yıllarca alkol bağımlılığı, kişisel ve müzikal yaşamına verdiği zarar ve depresyon duygularına nasıl katkıda bulunduğunu yazdı.

Nisan 1996'da, Nisan 1978'den beri gördüğü tasarımcı Louis Nelson ile evlendi ve beraber Manhattan'da yaşamaya başladı.

Ödülleri ve tanınması

Collins, ikisi En İyi Halk Performansı veya Halk Kaydı, biri En İyi Halk Albümü ve biri En İyi Kadın Pop Vokal Performansı dalında dört kez Grammy Ödülleri'ne aday gösterildi.

• Judy Collins #3 (1964)
• In My Life (1968)
• Both Sides, Now (1969) Kazandı
• Bird on the Wire (1970)
• Send in the Clowns (1976)
• Silver Skies Blue Ari Hest ile (2017)

Stephen Sondheim, Collins'in Judith adlı albümünde "Send in the Clowns" performansının popülaritesine dayanarak Yılın Şarkısı dalında 1976 Grammy Ödülü kazandı.

Diğer ödülleri

• Collins, klasik piyano eğitmeni şef Antonia Brico hakkında Antonia: A Portrait of the Woman (1975) belgeseli için Jill Godmilow ile beraber Akademi ödülü'ne aday gösterildi.
• 2006 yılında Colorado Women's Hall of Fame'e takdim edildi.
• 2009 yılında BBC Radio 2 Halk Ödülleri'nde Hayatboyu Kazanç Ödülü'nü aldı.
• Collins'in "Amazing Grace" şarkısını yorumlaması, 2017 yılında Kongre Kütüphanesi tarafından Ulusal Kayıt Defteri'nde korunması için "kültürel, tarihsel veya sanatsal açıdan önemli" olarak seçildi.

Listeye giren single'ları

Filmografisi

• Baby's Bedtime (1992)
• Baby's Morningtime (1992)
• Ufaklık (1994), hamile kadınlar için bir spa işletmecisi rolünde
• Christmas at the Biltmore Estate (1998)
• A Town Has Turned to Dust (1998; Rod Serling bilimkurgu öyküsünden uyarlanmış bir tele-film)
• The Best of Judy Collins (1999)
• Intimate Portrait: Judy Collins (2000)
• Judy Collins Live at Wolf Trap (2003)
• Wildflower Festival (2003) (Konuk sanatçılar Eric Andersen, Arlo Guthrie ve Tom Rush ile DVD)
• Girls (TV, 2013), 2. sezon, 8. bölüm: "It's Back"
• Danny Says (2016)

Konuyla ilgili yayınlar

• Trust Your Heart (1987)
• Amazing Grace (1991)
• Shameless (1995)
• Singing Lessons (1998)
• Sanity and Grace: A Journey of Suicide, Survival and Strength (2003)
• The Seven T's: Finding Hope and Healing in the Wake of Tragedy (2007)
• Sweet Judy Blue Eyes: My Life in Music (2011) 0-307-71734-8 OCLC 699763852

RIAA sertifikaları

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Judy Collins ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Resmî site
• Judy Collins ile sesli röportaj 13 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Sesli röportaj, Minnesota Halk Radyosu 7 Nisan 2009 9 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• IMDb'de Judy Collins
• Judy Collins profili (#549)