| |
| |
| Bölge | Hinterkaifeck, Bavyera |
|---|---|
| Tarih | 31 Mart 1922 |
Saldırı türü |
Ev işgali |
| Silah | Kazma |
| Kurbanlar | 6 kişi |
| İşleyen | Bilinmiyor |
Hinterkaifeck, Münih'in yaklaşık 70 km kuzeyinde, Ingolstadt ve Schrobenhausen kasabalarının arasında yer alan küçük bir çiftlikti. Alman tarihinin en korkunç ve şaşırtıcı, çözülmemiş suçlarından biri olarak ünlendi. 31 Mart 1922 akşamı, çiftliğin altı sakini bir kazma ile öldürüldü. Altı kurban: Andreas Gruber (63) ve Cäzilia Gruber (72); dul kızları Viktoria Gabriel (35); Viktoria'nın çocukları, Cäzilia (7) ve Josef (2) ve hizmetçi Maria Baumgartner (44) idi.
Cinayetlerden bir yıldan daha kısa bir süre sonra cinayet soruşturması için çiftlikte ek kanıtlar (çatı katında gizli olan eşyalar ve ahırdaki samanda bir bileme bıçağı) bulunduktan sonra tamamen yıkıldı. O zamandan beri, alan ölenler için dikilen bir anıt dışında hiçbir yapıya ev sahipliği yapmamıştır. Bugün Hinterkaifeck'in eski arazisi açık bir tarım alanıdır.
Cinayetler
Başlangıç
Saldırıdan kısa bir süre önce Hinterkaifeck içinde ve çevresinde garip şeyler olmaya başladı. Saldırıdan altı ay önce aile hizmetçisi işten ayrıldı. Ayrılma nedeninin tavan arasında garip sesler duyduğu ve evin perili olduğuna inandığı iddia edildi; ancak bu asılsız iddia; polise yaptığı açıklama ile uyuşmuyor. Andreas Gruber, Mart 1922'de evinin yakınında bir gazete buldu bu gazeteyi satın aldığını hatırlamıyordu. Gruber başlangıçta postacının gazeteyi yanlışlıkla oraya bıraktığına inanıyordu. Ancak, çevrede hiç kimse gazeteye abone değildi. Cinayetlerden sadece günler önce Gruber, komşulara taze karda ormandan çiftliğin makine odasına kırık bir kapı kilidine giden izler keşfettiğini söyledi. Bu tek başına rahatsız edici olmasa da, onu kaygılandıran izler bir daha evden uzaklaşmamasıydı. Aynı zamanda, ailenin ev anahtarlarından bazıları kayboldu.
Daha sonra, gece boyunca tavan arasında ayak sesleri duydular, ancak Gruber binayı aradığında kimseyi bulamadı. Birkaç kişiye bu olaylardan bahsetmesine rağmen, yardım almayı reddetti ve durumu polise bildirmedi. Yedi yaşında ki Cäzilia Gabriel'in bir okul arkadaşı'nın anlattığına göre, genç kız'ın annesi Viktoria şiddetli bir kavgadan sonra Cinayetlerden bir gece önce çiftlikten kaçtığını ve sadece birkaç saat sonra ormanda bulunduğunu söyledi.
31 Mart - 1 Nisan 1922
31 Mart 1922 günü öğleden sonra, yeni hizmetçi Maria Baumgartner çiftliğe geldi. Maria'nın kız kardeşi ona eşlik etmiş ve kısa bir süre kaldıktan sonra çiftliği terk etmişti. Büyük olasılıkla sakinleri canlı gören son kişiydi. Akşamın geç saatlerinde Cäzilia, Andreas ve Viktoria Gabriel, öldürüldükleri ahıra çekildiler. Fail (veya failler) aile çiftliğine ait bir kazma kullandı ve aileyi başlarına vurduğu darbelerle öldürdü. Fail, aynı cinayet silahıyla beşiğinde uyuyan Josef'i ve yatak odasında yatan Baumgartner'ı öldürdü.
Cinayetler ve cesetlerin keşfi arasında dört gün geçti. 1 Nisan'da kahve satıcıları Hans Schirovsky ve Eduard Schirovsky kahve satmak için Hinterkaifeck'e geldi. Kapıyı çaldı ama kimse cevap vermedi avlu etrafında yürüdüler ama kimseyi bulamadılar. Sadece makine evine açılan kapının ayrılmaya karar vermeden önce açık olduğunu fark ettiler. Cäzilia Gabriel okula gitmedi ve aile Pazar ibadetine gelmedi. 3 Nisan Pazartesi günü postacı Josef Mayer, Cumartesi günkü postanın hala bıraktığı yerde olduğunu ve bahçede kimsenin bulunmadığını fark ettiğinde Hinterkaifeck'teki postayı teslim ediyordu.
Assembler Albert Hofner, gıda kıyıcısının motorunu onarmak için 4 Nisan'da Hinterkaifeck'e gitti. Ailenin hiçbirini görmediğini ve ahır içindeki çiftlik hayvanlarının ve köpeğin seslerinden başka bir şey duymadığını belirtti. Bir saat bekledikten sonra yaklaşık 4 buçuk saatte makineyi onardı. Gröbern'de saat 14.30 civarında köy rehberi Lorenz Schlittenbauer'ın kızlarıyla tanıştı ve Hinterkaifeck'teki onarımların yapıldığını söyledi.
15:30 civarında Schlittenbauer, oğlu Johann (16) ve üvey oğlu Josef'i (9), aileyle temas kurmak için Hinterkaifeck'e gönderdi. Çocuklar Kimseyi görmediklerini bildirdiklerinde Schlittenbauer, Michael Pöll ve Jakob Sigl ile aynı gün çiftliğe gitti. Ahıra girdiklerinde, Andreas Gruber, karısı Cäzilia Gruber, kızı Viktoria Gabriel ve torunu Cäzilia'nın cesetlerini ahırda gördüler. Kısa süre sonra oda hizmetçisi Maria Baumgartner ve en küçük aile üyesi Viktoria'nın oğlu Josef'i evde ölü buldular.
Soruşturma
Müfettiş Georg Reingruber ve Münih Polis Departmanından meslektaşları cinayetleri araştırdı. Cesetlerin keşfinden bir gün sonra, mahkeme hakimi Johann Baptist Aumüller ahırda otopsi yaptı. Silahın kendisi olay yerinde olmasa da, bir kazmanın en olası cinayet silahı olduğu varsayıldı. Kanıtlar, genç Cäzilia'nın saldırıdan birkaç saat sonra hayatta olduğunu gösterdi. Kurbanların kafatasları çıkarıldı ve Münih'e gönderildi, daha sonra incelenen Kafalar en son Augsburg'da bir adalet binasında tutuldu ve daha sonra kayboldular. Muhtemelen II.Dünya Savaşı'ndaki Müttefik bombalamalarında yok edildi. 8 Nisan Cumartesi günü kurbanlar Waidhofen mezarlığına gömüldü.
Polis ilk önce olayın soygun olduğundan şüpheleniyordu ve gezen zanaatkârları, serserileri ve çevre köylerden birkaç kişiyi sorguya çekti. Evde büyük miktarda para bulunduğunda, bu teoriden vazgeçtiler. Çünkü soygun olsaydı, para kolayca bulanabilicek bir yerdeydi ama paraya dokunulmamıştı. Fail (ler) in birkaç gün boyunca çiftlikte kaldığı açıktı: birisi sığırları beslemiş, tüm ekmek tedarikini mutfaktan yemiş ve kilerden et kesmişti. Komşular tüm hafta sonu bacadan duman geldiğini bildirdi.
Saldırının gerçek nedeni bilinmiyordu polis, şüphelilerin bir listesini oluşturmaya başladı. Tekrarlanan tutuklamalara rağmen, hiçbir katil bulunamadı ve dosyalar 1955'te kapatıldı. Bununla birlikte, son sorgulamalar 1986 Konrad Müller emekli olmadan önce yapıldı. Toplamda, yıllar boyunca 100'den fazla şüpheli sorgulanmıştır, ancak sorgulamaların hiçbiri kesin sonuç vermemiştir.
Tutarsızlıklar
Mahkeme komisyonunun kayıtlarında, mağdurların muhtemelen ahırdaki sesler nedeniyle ahıra gittikleri ve muhtemelen orda saldırıya uğradıklarını yazdı. Bu, ailenin en büyük dört üyesinin neden aynı anda ahıra gittikleri sorusuna makul cevap vermiyor.
Olayların kesin sırası netleştirilemedi. Olay mahallinin sadece beş fotoğrafı çekildi: ikisi ahırda cesetler, odasında ölü hizmetçiden biri, Viktoria'nın yatak odasında Josef'in harap edilmiş beşiği ve avludan dışarıdan bir manzaraya aitti. Parmak izleri bulunmadı. Kanıtlar Viktoria Gabriel büyük olasılıkla ahırda ilk kurban olduğunu ortaya koymuştur. Sırada büyük olan yaşlı Cäzilia Gruber, ardından kocası Andreas Gruber ve son olarak Cäzilia Gabriel vardı. Daha sonra hizmetçi öldürülmüş olmalı, en son küçük Josef öldürüldü.
Katilin, eylemden önce Gruber'in komşularına anlattığı hikâyelere dayanarak, çatının içinde veya çatının etrafında olduğu varsayımı yapıldı. Bu teorinin bazı kanıtları arasında samanlikta ki kaydırılmış çatı kiremitlerini ve oyuklarını içeriyordu, ancak bunlar daha sonra Gruber ve Viktoria'nın ensest faaliyetleri için olası saklanma yerleri olarak yorumlandı. Bu, aslında söylenildiği gibi çiftlik iyice araştırmış olsaydı, bu düzensizliklerin neden Gruber tarafından fark edilmediğini açıklayacaktır.
Suçtan sonraki gece, cesetler keşfedilmeden üç gün önce, esnaf Michael Plöckl Hinterkaifeck'ten geçiyordu. Plöckl şöminenin birisi tarafından yakıldığını gözlemledi. Bu kişi ona bir fenerle yaklaştı ve ışığı gözlerine tuttu, bunun üzerine aceleyle yoluna devam etti. Plöckl ayrıca şömineden çıkan dumanın iğrenç bir kokusu olduğunu fark etti. Bu ifade incelenmemiştir ve o gece fırında ne yakıldığını belirlemek için herhangi bir araştırma yapılmamıştır.
1 Nisan günü sabah 3'te, çiftçi ve kasap Simon Reißländer, Brunnen yakınlarındaki eve dönerken, ormanın kenarında iki bilinmeyen figür gördü. Yabancılar onu görünce, yüzlerinin görülememesi için döndüler. Daha sonra, Hinterkaifeck'teki cinayetleri duyduğunda, yabancıların dahil olabileceğini düşündü.
Tesisatçı Albert Hofner, suçtan sonra birkaç saat onarım işi için Hinterkaifeck'teydi, ancak polis suçtan hemen sonra sorgulama yapamadığı için ancak 1925'te sorgulandı. ifadesi, failin onarım sırasında bahçeye geri döndüğünü gösteriyor. Evin kapıları kilitliydi ve kimseyle tanışmamıştı, ama köpeklerin havladığını duydu. Onarımının sonunda dışarıda bir köpek bağlandı ve ahır kapısı açıktı. İnsanlar o günün ilerleyen saatlerinde cesetleri keşfettiklerinde, köpek ahırın içindeydi ve ahır kapısı tekrar kapatılmıştı.
Mayıs 1927 ortasında, bir yabancının gece yarısı Waidhofen sakinleri tarafından durdurulduğu söylenir. Ona cinayet hakkında sorular sordular ormana girmeden önce Hinterkaifeck katili olduğunu iddia etti ve kaçtı. Yabancı asla teşhis edilmedi.
Şüpheliler
Karl Gabriel
Viktoria Gabriel'in kocası Karl Gabriel'in, Aralık 1914'te Birinci Dünya Savaşı sırasında Fransa'nın Arras kentinde bir çatışma sonucu öldürüldüğü bildirildi. Ancak bedeni hiçbir zaman bulunamadı. Viktoria Gabriel, kocasının yokluğunda Josef'i gayri meşru bir şekilde doğurmuştu. İki yaşındaki Josef'in Viktoria ve babası Andreas'ın ensest ilişkisi sonucu doğmuştu. Bazı kişiler Karl Gabriel'in intikam almak için aileyi öldürdüğünü teorize etti. Alayındaki askerler ölümüne tanıklık etmesine ve polisin onlara inanmaya meyilli olmasına rağmen insanlar Gabrielin katil olduğunu iddia ettiler.
İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra, Sovyet esaretinden erken serbest bırakılan Schrobenhausen bölgesinden savaş esirleri, Hinterkaifeck'in katili olduğunu iddia eden Bavyera'lı bir Sovyet subayı tarafından serbest bırakıldıklarını iddia ettiler. Bu adamlardan bazıları daha sonra güvenilirliklerini azaltan ifadelerini revize etti. Birçok kişi bu Sovyetin Karl Gabriel olabileceğini teorize etti, çünkü bildirilen ölümden sonra adamı gördüğünü iddia edenler Gabriel'in Rusya'ya gitmek istediğini ifade etti. Karl Gabriel'in I.Dünya Savaşından sonra yaşayıp yaşamadığı kesin olarak bilinmiyor ve eğer yaşasa bile, Hinterkaifeck katili olduğunu kanıtlamak için hiçbir kanıt yoktur.
Lorenz Schlittenbauer
1918'de ilk karısının ölümünden kısa bir süre sonra, Lorenz Schlittenbauer'in Viktoria Gabriel ile bir ilişkisi olduğuna ve Josef'in babası olduğuna inanılıyordu. Baş harfleri "LS" Josef'in doğum belgesinde görünür, ancak bunlar doktorun baş harfleri de olabilir. Schlittenbauer, cesetlerin keşfinden hemen sonra birkaç şüpheli eylemi nedeniyle soruşturmanın başlangıcında yerli halk tarafından şüpheli görüldü. Schlittenbauer ve arkadaşları araştırmaya geldiklerinde, bütün kapılar kilitli olduğu için ahıra girmek için bir kapıyı kırmak zorunda kaldılar. Ancak, ahırdaki dört cesedi bulduktan hemen sonra, Schlittenbauer görünüşe göre bir anahtarla ön kapının kilidini açtı ve (şüpheyle) eve tek başına girdi. Evin bir anahtarı cinayetlerden birkaç gün önce kaybolmuştu, ancak bir komşu veya Viktoria'nın potansiyel sevgilisi olarak Schlittenbauer'e bir anahtar verilmiş olabilir. Katilleri, katilin hala orada olup olamayacağı belirsiz olduğunda neden sadece eve girdiğini sorduğunda Schlittenbauer, oğlu Josef'i aramaya gittiğini iddia etti. Schlittenbauer'in olay yerindeki cesetlere müdahale ettiği dolayısıyla soruşturmayı potansiyel olarak tehlikeye attığı bilinmektedir.
Uzun yıllar sonra, sadece katilin bileceği ayrıntıları gösteren garip yorumları nedeniyle Schlittenbauer'a yönelik şüphe arttı. Dava dosyalarındaki raporlara göre, yerel öğretmen Hans Yblagger, Schlittenbauer'i 1925'te yıkılan Hinterkaifeck'in kalıntılarını ziyaret ettiğini gördü. Neden orada olduğu sorulduğunda Schlittenbauer, failin aileyi ahırlara gömmek istediği ama donmuş toprak nedeniyle bunu yapamadığını söyledi. Bu, Schlittenbauer'ın cinayetler sırasında toprak koşulları hakkında bilgiye sahip olduğunun kanıtı olarak görülüyordu, ancak komşu olmasına ve yerel toprağa aşina olmasından dolayı bunları biliyor olabilir. Bir başka spekülasyon, Viktoria'nın genç Josef için finansal destek talep etmesi üzerine Schlittenbauer'in aileyi öldürdüğü yönündeydi. 1941'deki ölümünden önce Schlittenbauer, kendisini "Hinterkaifeck'in katili" olarak nitelendiren kişilere iftira davası açtı ve davaları kazandı.
Gump kardeşler
9 Nisan 1922'de Müfettiş Reingruber, Viktoria ile ilişkisi olduğu söylentileri nedeniyle Adolf Gump'ı cinayetlerle ilgili olarak sorguladı. Ancak, bu iddiayı ispatlayan hiçbir kanıt bulunamamıştır. diğer üç Adolf Gump Silezya'da dokuz köylü öldürülmesinde yer almıştı. Reingruber, Adolf Gump'ın Hinterkaifeck'teki cinayetlere potansiyel katılımını göz ardı edemedi ve ilgili jandarma istasyonlarına Mart 1922'de son birkaç gün için soruşturma talimatını verdi. 1951'de savcı Andreas Popp, Adolf'un kardeşi Anton Gump'ı Hinterkaifeck'teki cinayetlerle ilgili olarak araştırdı. Gumplar'ın kız kardeşi Kreszentia Mayer, ölüm döşeğinde kardeşi Adolf ve Anton'un cinayetleri işlediğini itiraf ettiğini iddia etti. Sonrasında Anton Gump polis tarafından gözaltına alındı, ama Adolf 1944'te çoktan ölmüştü. Ancak kısa bir süre sonra Anton cinayeti işlendiğini reddetti ve 1954'te, suça katıldığı kanıtlanmadığı için aleyhindeki dava düşürüldü.
Peter Weber
Peter Weber, Josef Betz tarafından şüpheli olarak adlandırıldı. İkili 1919/1920 kışında işçi olarak birlikte çalıştılar ve bir odayı paylaştılar. Betz'e göre Weber, uzak bir çiftlik olan Hinterkaifeck hakkında konuşmuştu Weber, kızları ve iki çocuğu ile orada sadece bir yaşlı çiftin yaşadığını biliyordu. Muhtemelen Gruber ve kızı arasındaki ensest hakkında bilgi sahibiydi. Betz, Weber'in yaşlı bir adamı ailenin parasını almak için öldürmeyi önerdiğine yönelik ifade verdi. Betz teklife cevap vermediğinde Weber bunun hakkında konuşmayı bırakmıştı.
