Erişkinlerde latent otoimmün diyabet

Erişkinlerde latent otoimmün diyabet
Diğer adlar	LADA, erişkinlikte geç başlangıçlı otoimmün diyabet, tip 1.5 diyabet
Diyabet için evrensel mavi halka sembolü
Telaffuz	İngilizce telaffuz: [daɪəbiːtiːs]
Uzmanlık	Endokrinoloji

Erişkinlerde latent otoimmün diyabet ('LADA), yetişkinlikte ortaya çıkan, genellikle çocuklarda tanı konulan tip 1 diyabetten daha yavaş bir başlangıç ​​seyrinde olan bir tip 1 diabetes mellitus tipidir. LADA'lı yetişkinler başlangıçta yaşlarına göre özellikle de güçlü bir aile öyküsü veya obezite gibi tip 2 diyabet için risk faktörleri varsa tip 2 diyabete sahip olarak yanlış teşhis edilebilirler.

Tanı tipik olarak hiperglisemi ile birlikte insülin direncinden ziyade adacık yetmezliğinin temel neden olduğu klinik izlenim üzerine kuruludur; Langerhans adacıklarına karşı düşük bir C-peptidin ve yükseltilmiş antikorların saptanması, teşhisi desteklemektedir. Belirli bir süre için tip 2 diyabet için normal oral tedavilerle tedavi edilebilir, bunun ardından insülin tedavisi genellikle gereklidir ve komplikasyonlar için uzun süreli izleme gereklidir.

LADA kavramı ilk olarak 1993 yılında tanıtıldı, ancak Diabetes Mellitus'un Teşhisi ve Sınıflandırılması Uzman Komitesi bu terimi tanımamakta olup bunun yerine onu standart tip 1 diabetes mellitus tanımı altında görmektedir.

Belirti ve bulgular

Erişkinlerde latent otoimmün diyabet semptomları diğer diyabet formlarına benzer: polidipsi (aşırı susama ve içme), poliüri (aşırı idrara çıkma) ve sıklıkla bulanık görme. çocukluktaki tip 1 diyabet ile karşılaştırıldığında, semptomlar en az altı aylık bir süre boyunca nispeten yavaş gelişir.

Tanı

Obezite ile ilişkili tip 2 diyabet tanısı konmuş kişilerin% 50'sinden fazlasının LADA'ya sahip olabileceği tahmin edilmektedir. Glutamik asit dekarboksilaz otoantikor (GADA), adacık hücresi otoantikoru (ICA), insülinoma ilişkili (IA-2) otoantikor ve çinko taşıyıcı otoantikor (ZnT8) testi, diyabet tanısı konan obez olmayan tüm erişkinlerde yapılmalıdır. Bununla birlikte, bazı kilolu hastalar, ağırlıklarından dolayı tip 2 ile yanlış teşhis edilir. Dahası, diyabetli birçok bireyde otoimmün diyabetin yeterince tanısı konamayacağı ve latent otoimmün diyabet ile bağlantılı olarak vücut kitle indeksi seviyelerinin oldukça sınırlı bir şekilde kullanılabileceği açıktır.

LADA'lı kişiler, hastalık ilerledikçe bazen orta derecede olmasına rağmen genellikle C-peptid seviyeleri düşüktür. İnsülin direnci veya tip 2 diyabeti olanlar, aşırı insülin üretimine bağlı olarak yüksek C-peptid seviyelerine sahiptir.

Otoantikorlar

Glutamat dekarboksilazın (burada resmedilen) otoantikorlar yoluyla yok edilmesi, LADA tip 1 diyabet ile kuvvetli bir şekilde bağlantılıdır.

Glutamik asit dekarboksilaz otoantikorları (GADA), adacık hücresi otoantikorları (ICA), insülinoma bağlantılı (IA-2) otoantikorları ve çinko taşıyıcı otoantikorları (ZnT8) hepsi LADA ile ilişkilidir; GADA'lar genellikle tip 1 diabetes mellitus vakalarında bulunur.

Adacık hücre tamamlayıcı sabitleme otoantikorlarının varlığı ayrıca LADA ve tip 2 diyabet arasındaki ayırıcı tanıda yardımcı olur. LADA olan kişiler genellikle ICA için pozitiftir, oysa tip 2 diyabetikler nadiren pozitiftir.

LADA olan kişiler genellikle glutamik asit dekarboksilaz antikorları için pozitif olarak test edilirken, tip 1 diyabette bu antikorlar çocuklarda değil de yetişkinlerde daha sık görülür. Tip 1 diabetes mellitus için erken tanı konmasında yararlı olmasının yanı sıra, GAD antikor testleri LADA ve tip 2 diyabet arasındaki ayırıcı tanıda kullanılır ve ayrıca gestasyonel diyabetin ayırıcı tanısında da kullanılabilir ve aynı zamanda tip 1 diyabetin klinik ilerlemesinin prognozunu izlemek için bir araçtır.

Önleme

LADA tip 1 diyabetin önlenmesinin bilinen bir yolu yoktur, ancak bazı araştırmacılar, vücudun beta hücrelerini yok etmesinden önce bir tanı konulduğunda çok erken bir aşamada durdurulabileceğine inanırlar.

Yaygınlık

Nüfusa bağlı olarak, tip 2 diyabet tanısı konan tüm kişilerin % 6-50'sinin aslında LADA olabileceği tahmin edilmektedir. Bu sayı, ABD'deki toplam diyabet popülasyonunun tahmini % 5–10'unu veya LADA'ya sahip 3,5 milyon kadar insanı oluşturmaktadır. 2015'teki tahminler, diyabeti olanların % 10-20'sinin LADA'ya sahip olabileceğini söylemektedir. LADA'lı kişiler tipik olarak normal bir VKİ'ye sahiptir veya tanıdan önce kilo kaybından dolayı zayıf olabilirler. Ancak LADA olan bazı kişiler hafif obez ya da aşırı kilolu olabilir.

Yaygın inanışın aksine, LADA olan bazı insanlar aile tipi tip 2 diyabet öyküsü taşırlar.

Tarihçe

Tip 1 diyabet, 1970'lerden beri otoimmün bir hastalık olarak tanımlanmış olmasına rağmen, erişkinlerde ortaya çıkan yavaş başlangıçlı tip 1 otoimmün diyabetini tanımlamak için kullanıldığında, latent otoimmün diabetes mellitus kavramı 1993'e kadar not edilmemiştir.

• Eisenbarth, George S., (Ed.) (2010). Immunoendocrinology: Scientific and Clinical Aspects. Contemporary Endocrinology. Humana Press. ISBN 978-1-603-27477-7. 
• Flynn, John A.; Michael J. Choi; L. Dwight Wooster, (Ed.) (2013). Oxford American Handbook of Clinical Medicine. Oxford American Handbooks in Medicine. Oxford University Press. ISBN 978-0-195-18849-3. 
• Munden, Julie, (Ed.) (2006). Diabetes Mellitus: A Guide to Patient Care. Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-1-58255-732-8. 

Dış bağlantılar

• Diabetes Research Centre, Melbourne, Australia 24 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. LADA information, trials, resource links.