Bungarotoksin

Bungarotoksinler, yılanların ve kraitlerin zehirlerinde bulunan toksinlerdir. Bu hayvanların ısırıkları, uzuv kaybıyla sonuçlanabilecek kanama veya hemoraji, felç ve doku hasarı gibi ciddi durumlara neden olabilir. Zehrin felç edici etkileri, nefes almayı zorlaştırabilecekleri için özellikle tehlikelidir. Bu semptomlar zehirdeki bungarotoksinin varlığının bir sonucudur. Gerçekte zehir, her biri hangi reseptörler üzerinde etki ettikleri ve ne kadar güçlü olduklarına göre değişen birkaç farklı bungarotoksin türü içerir.

Tarih

Bungarotoksinler, Bungarus multicinctus (çok bantlı krait) dahil olmak üzere kraitlerin zehirinde bulunan üç parmaklı toksin süper ailesinin yakından ilişkili nörotoksik proteinlerinin bir grubudur. Bu toksinler, iskelet kası üzerinde güçlü paralitik etkiler oluşturmak amacıyla nörotransmisyonu değiştirir. Çok bantlı kraitin zehiri 1950'lerde Ulusal Tayvan Üniversitesi'nden Chuan-Chiung Chang ve Chen-Yuan Lee tarafından incelenmeye başlandı ancak bileşenlerinin ayrıştırılması ve izole edilmesi 1963 yılına kadar mümkün olmadı. Araştırmacılar zehrin, nörotransmisyonu modüle etmek için farklı bölgelerde ve reseptörlerde hareket eden bireysel toksinlerin bir karışımından oluştuğunu keşfettiler.Elektroforez yoluyla zehirin biri isimsiz kalan beş farklı toksinden oluştuğu bulundu.

Dört karakterize toksin:

• α-Bungarotoksin
• β-Bungarotoksin (üç parmak toksini değil)
• γ-Bungarotoksin (Q9YGJ0 )
• k-Bungarotoksin