Vantrilokluk ya da vantrilokizm, kişinin (bir vantriloğun) kendi sesini, sesin başka bir yerden, genellikle elde tutulan bir kukladan geldiği hissini dikte ederek değiştirdiği bir sahne tekniği eylemidir. Vantrilokluk, köken olarak dini bir uygulamaydı. Kelime kökeni, Latince göbekten konuşmak anlamına gelen venter (göbek) ve loqui (konuşmak) kelimelerinden gelmektedir.
