Bir tampon, esas olarak kadınsı hijyen ürünü olarak kullanılan emici bir malzemedir. Tarihsel olarak, "tampon" kelimesi Orta Çağ Fransızca kelime "tampion" dan kaynaklanmaktadır, yani bir delik, bir damga, tıkaç veya stoper gibi bir parça bez anlamına gelmektedir. Tamponlar, adet sırasında vajinaya kolayca yerleştirilebilecek ve adet akışını emecek şekilde tasarlanmıştır. Doğru yerleştirildikten sonra vajina tarafından yerinde bir tampon tutulur ve adet kanını emerken genişler.
Tamponlar şu anda bakteriyel vajinozu tedavi etmek için vajinanın normal mikrobiyotalarını eski haline getirmek veya korumak için kullanılmakta ve test edilmektedir. Bunlardan bazıları açıktır, ancak feragatnamelerle birlikte gelir. Bu probiyotik tamponların kullanımının etkinliği belirlenmemiştir.
Bazı ülkeler tamponları tıbbi cihazlar olarak düzenler. Amerika Birleşik Devletleri'nde, Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından Sınıf II tıbbi cihaz olarak kabul edilir. Bazen cerrahi hemostaz için kullanılırlar.
Tarihi
En eski basılı tıbbi belge olan Ebers Tıp Papirüsü, MÖ 15. yüzyılda Mısırlı kadınların yumuşak papirüs tamponlarının kullanılmasına işaret ediyor. Romalı kadınlar yün tamponlar kullandılar. Kadim Japonya'da kadinlar kagitlari disari çikardi, bir bandajla yerlestirdiler ve günde 10-12 defa degistirdiler. Geleneksel Hawai kadınları hapu'u denilen yerli bir fernin tüylü kısmını kullandılar ve hala Asya'nın bazı bölgelerinde kadınlar, bitkiler, yosunlar ve diğer bitkiler kullanılıyor.
R. G. Mayne, 1860 yılında bir tampon tanımlamıştır: “tıkaç için daha az belirsiz paçavra, sünger ya da ipek mendilin parçalarından oluşuyor, hem de vajinanın tıkanması, hemorajiye neden oluyordu.”
Earle Haas, ilk modern tampon olan Tampax'ı tüplü bir tüp aplikatörü ile patentlemiştir. Gertrude Schulte Tenderich, Tampax'ın patent haklarını satın aldı ve 1933'te satıcı, üretici ve sözcü olarak başladı. Tenderich, maddeyi üretmek için kadınları işe aldı ve ardından ürünü Colorado ve Wyoming'deki eczanelere pazarlamak için iki satış görevlisi tuttu. 1945'te Tampax, tamponların güvenliğini kanıtlamak için bir dizi çalışma sundu. Üreme Kliniği tarafından yapılan bir 1965 çalışmasında, tamponların kullanımının "fizyolojik veya klinik istenmeyen yan etkilere sahip olmadığı" belirtilmiştir.
Kadın jinekoloji eğitimi sırasında, Alman jinekolog Dr. Judith Esser-Mittag, bir aplikatör olmadan yerleştirilen dijital bir tampon geliştirdi. 1940'ların sonlarında, Dr. Carl Hahn, Heinz Mittag ile birlikte bu tamponun - O.b. markasının seri üretimi üzerinde çalıştı. Hahn, şirketini 1974'te Johnson & Johnson'a sattı.
Vergi
Tampon kullanımı konusunda çeşitli politik açıklamalar yapılmıştır. 2000 yılında Avustralya'da% 10'luk bir mal ve hizmet vergisi (GST) piyasaya sürülmüştür. Kayganlaştırıcı, prezervatif, inkontinans pedleri ve çok sayıda tıbbi ürün, vergiden muaf ve istisna olarak kabul edilirken, tamponlar GST'den ücret almaya devam etmektedir. GST'nin tanıtılmasından önce, bazı eyaletler ayrıca, tamponlara GST'den daha yüksek bir oranda bir lüks vergi uyguladılar. Hiçbir değişiklik yapılmamasına rağmen, bu vergiye karşı çıkmak için "Tampon Vergisini reddet" gibi özel dilekçeler oluşturuldu.
Tasarım ve ambalaj
Tampon tasarımı, çeşitli aplikatörleri, malzemeleri ve emicilikleri sunmak için şirketler ve ürün grupları arasında değişmektedir. Ekleme yoluna dayalı iki ana tampon kategorisi vardır - parmakla takılan dijital tamponlar ve aplikatör tamponları. Tampon uygulayıcıları plastik veya mukavvadan yapılabilir ve bir şırıngaya tasarım bakımından benzerdir. Aplikatör iki tüp, bir "dış", varil ve "iç" veya pistondan oluşur. Dış boru, insersiyona yardımcı olmak için düzgün bir yüzeye sahiptir ve bazen yuvarlak bir uç ile birlikte gelir.
