Otlar, tıbbi amaçları olan, yiyecekleri veya garnitürleri tatmak ve süslemek için kullanılan tuzlu veya aromatik özelliklere sahip bitkilerdir; makro besinler için tüketilen sebzeler ve diğer bitkiler hariçtir. Mutfak kullanımı tipik olarak baharatları baharatlardan ayırır. Otlar genellikle bir bitkinin yapraklı yeşil veya çiçek açan kısımlarını belirtir (taze veya kurutulmuş), baharatlar ise genellikle tohumlar, peridermis, kökler ve meyveler dahil olmak üzere bitkinin diğer kısımlarından kurutulur ve üretilir.
Otlar mutfak, şifalı bitki ve bazı durumlarda manevi dahil olmak üzere çeşitli kullanımlara sahiptir. Ot teriminin genel kullanımı, mutfak bitkileri ve tıbbi bitkileri arasında farklılık gösterir; tıbbi veya manevi kullanımda bitkinin herhangi bir kısmı, yapraklar, kökler, çiçekler, tohumlar, kök kabuğu, iç kabuk (ve demet kambiyumu), reçine ve perikarp dahil olmak üzere otlar olarak kabul edilebilir. Botanikte, "bitki" kelimesi, "otsu bitki" ile eşanlamlı olarak kullanılır.
Etimoloji
Ot "kendiliğinden yetişen küçük bitki, özellikle şifalı bitki" [ Uygurca (1000 yılından önce) ]
