Omfalosel

Omfalosel, gebeliğin erken dönemlerinde, bebek gelişimin normal bir parçası olarak "yer sıkıntısı sebebiyle" kordon içine yerleşen bağırsakların "uygun yer açıldığında" karın içine geri gelmemesi durumudur.

14. haftaya kadar gebeliğin normal seyrinin bir durumu olarak, bağırsakların, "dışarıda olabilmeleri" nedeniyle tanısı en erken bu haftadan itibaren koyulabilir.

Amniyos sıvısı içinde "yüzen bağırsakların" görülmesiyle tanı konur. Çoğu durumda gebenin kanında alfafetoprotein ölçümü de yüksek oranda bulunur.

Tarihçe

17. yüzyılda Ambroise Pare tarafından yenidoğan bir bebekte omfaloseli ilk kez tanımlanmıştır. Sonraki 200 yıl süresince çok nadir olarak gastroşizis ve omfalosel bulguları bildirildi, ama bunların çok azı yaşayabildiler. 1948 yılında, Gross omfalosel için aşamalı tedaviyi önerdi; başlangıçta kusur geçici olarak deri ile kapatılıyor ve daha sonra oluşan bu ventral herni onarılıyordu. Bundan sonraki ikinci ana teknik ilerleme, Schuster'in açıkta olan bağırsakları, ektraabdominal olarak iki kat geçici tabaka ile sarılmasını önermesi olmuştur. Allen ve Wrenn bu tekniği bağırsakların etrafında bir torba oluşturacak şekilde, tek tabaka silastik örtü kullanarak değiştirmiştir. Bağırsaklar giderek karın içersine yerleşiyor ve geç dönemde fasyal kusur kapatılıyordu.