| Makale serilerinden |
 |
Odizm, sağırlara ve işitme engellilere yönelik ayrımcılıktır. Terim 1975'te Tom L. Humphries tarafından doktora tezinde ortaya atılmış ve yaygın kullanımı Harlan Lane ile birlikte olmuştur. Humphries başta bireysel tutum ve uygulamalar için bu ifadeyi kullandı. Lane ise sağır ve işitme engellilerin ezilmesi şeklinde genişletti.
Türleri
Dilsel odizm, işaret dili kullanımının kısıtlanmasıdır. Buna bir örnek, okullarda işaret dilinin yasaklandığı 1880 tarihli Milano Konferansı'dır. Hâlâ dünyada dilsel odizmin en göze çarpan biçimi olan işaret dili yasağına karşı mücadele edilmektedir. Bu türden odizme başvuranlar sağırları ve işitme engellileri sindirmek ve onları kamusal yaşamın dışına itmek amacındadır.
Bilinçsiz odizm, işiten insanları sağırlar veya işitme engellilere tercih etmektir. Bu da sağır ve işitme engelli bireyleri duymaları gereken bir dünyanın içine iter. İşaret dillerinden kaçınma ve konuşma diline başvurma davranışından dolayı bu bireylerin eğitimini büyük ölçüde olumsuz yönde etkiler.
Etkin odizm, kişinin bilerek ve isteyerek odist tavıra bürünmesidir. Edilgin odizm ise kişinin odist uygulamalar sergilemesi ancak bunun zararlarının farkında olmamasıdır.
