Mühimmat; askerî terminolojide savaş için gerekli, demirbaş olmayan tüm yedek parça ve cephaneyi kapsayan bir terim. Cephane ise ateşli silahlardan atılmak üzere hazırlanmış her türlü patlayıcı veya delici malzemedir.
Etimoloji
Arapça mühimmat (önemli şey) kelimesinden gelen mühimmat sözcüğünün kökeni "savaş için gerekli, önemli şeyler" anlamındaki mühimmat-ı harbiye kavramıdır. Türkçeye 19. yüzyılda girmiştir. Cephane sözcüğü ise "savaş" anlamındaki Moğolca cebe sözcüğü ile Farsça hane sözcüklerinden oluşturulmuştur. Türkçeye 1400 yılından önce girmiştir. Farsçada cabayâne sözcüğü silah deposu anlamına gelir ancak Türkçede sözcük depo anlamını yitirmiştir. Türkçede bu anlamda cephanelik veya silahhane sözcükleri kullanılır.
