Atipik depresyon

Atipik depresyon, DSM IV'te, majör depresif bozukluk veya distiminin tipik semptomlarının çoğunu paylaşan, ancak olumlu olaylara yanıt olarak ruh halindeki iyileşme ile karakterize edilen depresyon olarak tanımlanır. Atipik depresyonu olanların aksine, melankolik depresyonu olan kişiler genellikle normalde zevk veren olaylara tepki olarak daha iyi bir ruh hali yaşamazlar. Atipik depresyon ayrıca sıklıkla önemli ölçüde kilo alımı veya iştah artışı, hipersomni, uzuvlarda ağırlık hissi ve önemli sosyal veya mesleki bozulma ile sonuçlanan kişilerarası reddedilme duyarlılığı içerir.

Atipik depresyon kadınlarda erkeklere göre dört kat daha sık görülür. Atipik depresyon özelliklerine sahip bireyler, depresif dönemlerinin daha erken başladığını (örneğin lisedeyken) bildirme eğilimindedir. Bu epizodlar majör depresif bozukluğa göre daha kronik olma eğilimindedir ve epizodlar arasında yalnızca kısmi remisyon vardır. Daha genç bireylerin atipik özelliklere sahip olma olasılığı daha yüksek olabilirken, daha yaşlı bireylerin melankolik özelliklere sahip bölümleri daha sık olabilir. Atipik depresyon, anksiyete bozuklukları ile yüksek komorbiditeye sahiptir, daha fazla intihar riski taşır ve belirgin kişilik psikopatolojisi ve biyolojik özelliklere sahiptir. Atipik depresyon, bipolar I, bipolar II,siklotimi veya mevsimsel duygulanım bozukluğu olan kişilerde daha sık görülür. Bipolar bozukluktaki depresif epizotlar, tıpkı mevsimsel örüntülere sahip depresyonda olduğu gibi atipik özelliklere sahip olma eğilimindedir.