1918 Pirinç Ayaklanmaları (Japonca: 米騒動 kome sōdō), Japonya'da Temmuz-Eylül 1918 tarihlerinde ülke çapında patlak veren bir dizi olaylardır.
Nedenleri
Pirincin fiyatında belirgin bir artış, özellikle pirincin yaşamın ana unsuru olduğu kırsal kesimlerde büyük ekonomik sıkıntılara neden oldu. Çiftçiler yüksek piyasa fiyatlarıyla hükümetin düzenlemesi nedeniyle almış oldukları düşük fiyatları karşılaştırırken, tüketici fiyatlarının kontrolsüz kalmasına izin veren pirinç tüccarlarına ve hükûmet yetkililerine karşı büyük bir tepki gösterdi. I. Dünya Savaşı'ndan sonra pirinç fiyatlarının yaşanan enflasyonlar sonucu zirveye ulaşması çoğu tüketicinin malını ve kirasını etkiliyordu ve bu durum kent sakinlerinin şikayetlerine neden oldu. Özellikle Sibirya Müdahalesi sırasında hükûmet mevcut pirinç stoklarını deniz aşırı ülkelerdeki birlikleri desteklemek amacıyla satın alıyor ve bu durum pirinç fiyatlarının daha da yükselmesine neden oluyordu. Ekonomik meselelere hükûmetin müdahalesi (düşük, düzenlenmiş pirinç fiyatı) kırsal alandaki protestoların kasabalara ve şehirlere yayılmasına neden oldu.
Olaylar
Pirinç ayaklanmaları modern Japonya tarihinde kapsamı, boyutu ve şiddeti bakımından eşsizdi. Gösteriler ilk olarak 23 Temmuz 1918 tarihinde Toyama prefektörlüğüne bağlı Uozu kasabasında başladı. Gösteriler ilk başta barışçıl geçmiş olup daha sonra hızla isyanlara, grevlere, yağmalamalara, karakollara ve hükûmet binalarını bombalamalara ve silahlı çatışmalara tırmanarak kargaşaya dönüştü. 1918'de 66.000'den fazla çalışanı kapsayan 417 ayrı anlaşmazlık bulunuyordu. Olayların ardından 25.000 kişi gözaltına alındı, bunlardan 8200'ü çeşitli cezalardan suçlu bulundu ve küçük cezalardan ölüm cezasına kadar cezalandırıldılar.
Olaylar sonucunda Başbakan Terauchi Masatake ve kabinesi kamu düzeninin çöküşünden sorumluluklarını kabul ederek 29 Eylül 1918 tarihinde istifa etti.
